แมลงเวกเตอร์
แมลงเวกเตอร์
สำหรับ T. rhodesiense เชื้อจะแบ่งตัวช้ากว่า ทำให้ผู้ป่วยมีชีวิตอยู่จน
กระทั่งเชื้อเข้าสู่สมอง ซึ่งถือเป็นการเข้าสู่ระยะเรื้อรัง ผู้ป่วยจะมีอาการ
ซึม ง่วงหลับ และอาจเสียชีวิต
การตรวจวินิจฉัย การรักษา
1. เจาะเลือดหรือน้ำเหลืองหรือน้ำไขสันหลังสเมียร์และย้อมสี
2. เพาะเชื้อ นำไปเลี้ยงในอาหารเลี้ยงเชื้อ
3. ฉีดเลือดผู้ป่วยเข้าสัตว์ทดลองจะพบเชื้อ
1. ใช้ยาเพนตะมิดิลไอโซไทโอเนต ฉีดเข้ากล้ามเนื้อหรือหลอดเลือด 4 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัมทุก
วัน นาน 10 วัน
ในอาฟริกาตะวันตกมีแมลงเวกเตอร์
3
ชนิดคือ
Glossina
morsitans
G. swynnertoni G. palidipes
G. swynnertoni G. palidipes
ในอาฟริกาตะวันออกมีแมลงเวกเตอร์
1
ชนิดคือ
Glossina
palpalis
พยาธิสภาพและอาการ
เริ่มจากบริเวณที่แมลงกัด
จะเกิดตุ่มแผลเล็กๆ จากนั้นเมื่อเชื้อกระจาย
ไปตาม กระแสเลือดและน้ำเหลือง ตัวปรสิตจะแบ่งตัวเพิ่มจำนวนโดย
รวดเร็ว ผู้ป่วยระยะมีอาการไข้ ปวดศรีษะ เหนื่อยเพลีย
ต่อมน้ำเหลืองโต ผู้ที่ติดเชื้อ T.gambiense มักจะตายภายใน 2-3 เดือนหลังจาก
ได้รับเชื้อโดยที่เชื้อยังไม่เข้าสู่สมอง
ไปตาม กระแสเลือดและน้ำเหลือง ตัวปรสิตจะแบ่งตัวเพิ่มจำนวนโดย
รวดเร็ว ผู้ป่วยระยะมีอาการไข้ ปวดศรีษะ เหนื่อยเพลีย
ต่อมน้ำเหลืองโต ผู้ที่ติดเชื้อ T.gambiense มักจะตายภายใน 2-3 เดือนหลังจาก
ได้รับเชื้อโดยที่เชื้อยังไม่เข้าสู่สมอง
สำหรับ T. rhodesiense เชื้อจะแบ่งตัวช้ากว่า ทำให้ผู้ป่วยมีชีวิตอยู่จน
กระทั่งเชื้อเข้าสู่สมอง ซึ่งถือเป็นการเข้าสู่ระยะเรื้อรัง ผู้ป่วยจะมีอาการ
ซึม ง่วงหลับ และอาจเสียชีวิต
การตรวจวินิจฉัย การรักษา
1. เจาะเลือดหรือน้ำเหลืองหรือน้ำไขสันหลังสเมียร์และย้อมสี
2. เพาะเชื้อ นำไปเลี้ยงในอาหารเลี้ยงเชื้อ
3. ฉีดเลือดผู้ป่วยเข้าสัตว์ทดลองจะพบเชื้อ
1. ใช้ยาเพนตะมิดิลไอโซไทโอเนต ฉีดเข้ากล้ามเนื้อหรือหลอดเลือด 4 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัมทุก
วัน นาน 10 วัน
2. ใช้สุรามินโซเดียมฉีดเข้าหลอดเลือดขนาด
20
มิลลิกรัมต่อกิโลกรัมทุกวันที่
1,3,7,14 และ
21
การป้องกันและควบคุม
1.
พยายามไม่ให้แมลงกัด
2. ทำลายแหล่งพักของแมลงพาหะ
3. ทำลายสัตว์ที่เป็นรังเก็บเชื้อโรค
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น